விளையாட்டுக் கோட்பாடு

அணு ஆயுதப்போட்டியும், கைதிகளின் இக்கட்டும்

அழிவின் ஆரம்பம்
1949 ஆம் ஆண்டு செப்டம்பர் 3. அமெரிக்க விமானப்படையின் WB-29 விமானம் ஜப்பானுக்கு மேலே பறந்து, சோதனைக்காக காற்றைச் சேகரித்துக் கொண்டிருந்தது. திடீரென்று, கருவிகள் அதிர்ச்சியூட்டும் தகவலைக் காட்டின. எடுக்கப்பட்ட மாதிரியில் கதிரியக்கம் தென்பட்டது!
உடனே அமெரிக்க கப்பற்படை உலகெங்கும் மழைநீரை எடுத்து சோதிக்கத் தொடங்கியது! அதன் முடிவிலும் சீரியம்-141, எத்தீரியம்-91 ஆகிய தனிமங்கள் அரிதாக தென்பட்டன. அவை ஒரிரு மாதங்கள் மட்டுமே வாழும் குறைவான ஆயுளைக் கொண்டவை! எனவே சமீபத்தில் ஏதோ அணு ஆயுதச் சோதனை நடந்திருக்க வேண்டும். ஆனால் அமெரிக்கா அந்த வருடம் எந்த சோதனையும் நடத்தவில்லை.
அமெரிக்கா தவிர வேறு எந்த நாட்டிடமும் அணுஆயுதங்கள் இல்லை என்று நம்பப்பட்ட நிலையில் இது பெரும் அதிர்ச்சித் தகவல். அமெரிக்க அரசின் மிக இரகசியமான திட்டங்களில் ஒன்றான “வெனோனா திட்டம்” (Venona Project) மூலம் பெறப்பட்ட தகவல்கள், சோவியத் யூனியன் ஒரு அணு சோதனையை நடத்தியிருக்கலாம் என்ற சந்தேகத்தை ஏற்படுத்தியிருந்தன. ஆனால் இப்போது, அமெரிக்க விமானப்படையின் மாதிரி சேகரிப்பு பணி மூலம் கிடைத்த ஆதாரங்கள், அந்த சந்தேகத்தை உறுதிப்படுத்தின.
வெனோனா திட்டம் என்பது அமெரிக்க மற்றும் பிரிட்டிஷ் உளவுத்துறை அமைப்புகளால் நடத்தப்பட்ட ஒரு இரகசிய குறியீடு உடைக்கும் திட்டம். இது சோவியத் யூனியனின் இராஜதந்திர மற்றும் உளவுத்துறை தகவல் தொடர்புகளை கண்காணிக்கவும் விளக்கவும் பயன்படுத்தப்பட்டது. இது 1943-ல் தொடங்கப்பட்டு 1980 வரை தொடர்ந்தது.
செப்டம்பர் 23 அன்று, அதிபர் ட்ரூமன் அமெரிக்க மக்களுக்கு அதிர்ச்சி தரும் அறிவிப்பை வெளியிட்டார்: “நமக்கு ஆதாரங்கள் கிடைத்திருக்கிறது, சோவியத் யூனியன் சமீபத்தில் ஒரு அணு வெடிப்பை நிகழ்த்தியுள்ளது.”
அமெரிக்காவின் அணு ஆயுத ஏகபோக நிலை, நான்கு ஆண்டுகளுக்கும் குறைவான காலத்தில் முடிவுக்கு வந்துவிட்டது. உலகம் இப்போது இரண்டு அணு ஆயுத சக்திகளைக் கொண்டிருந்தது. இது ஒரு புதிய, ஆபத்தான யுகத்தின் தொடக்கமாக இருந்தது – அணு ஆயுத போட்டியின் யுகம்.

விலை உயர்ந்த போட்டி: செலவுகளும் இழப்புகளும்
அடுத்த பல ஆண்டுகளில், அமெரிக்காவும் சோவியத் யூனியனும் அணு ஆயுதங்களை உருவாக்குவதிலும், சோதிப்பதிலும் ஈடுபட்டன. இந்த போட்டியின் பாதிப்பு இரு பக்கமும் கணக்கிட முடியாத அளவுக்கு அதிகமாக இருந்தது.
1940 முதல் 1996 வரை, அமெரிக்கா மட்டும் சுமார் 5.8 டிரில்லியன் டாலர்களை (இன்றைய மதிப்பில் 9 டிரில்லியன் டாலர்களுக்கும் அதிகம்) அணு ஆயுத திட்டங்களுக்காக செலவிட்டது. ஆயுத சோதனைகள் மற்றும் உற்பத்தியில் ஈடுபட்ட ஆயிரக்கணக்கான தொழிலாளர்கள் கதிரியக்கத்தால் பாதிக்கப்பட்டனர். அணு சோதனைகள் பல பகுதிகளை கதிரியக்க மாசுபாட்டிற்கு உள்ளாக்கின. உதாரணமாக, கஜகிஸ்தானின் செமிபலாடின்ஸ்க் பகுதி இன்றும் கூட பாதிக்கப்பட்டுள்ளது. இந்த காலகட்டத்தில், அணு ஆயுத அச்சுறுத்தல் மக்களின் மனநிலையையே மாற்றியது. “டக் அண்ட் கவர்” போன்ற பாதுகாப்பு பயிற்சிகள் பள்ளிகளில் வழக்கமாயின.
புலி வாலைப் பிடித்த கதையாக யார் தொடங்கினாலும் அணுஆயுதப்போர் உலகையே உருக்குலைத்துவிடும் என்பதால் ஆயுதங்களை பயன்படுத்தவும் முடியாமல், ஆயுதத் தயாரிப்பை நிறுத்தவும் முடியாமல் இரு நாடுகளும் திணறின.

வெனோனா திட்டம் என்பது அமெரிக்க மற்றும் பிரிட்டிஷ் உளவுத்துறை அமைப்புகளால் நடத்தப்பட்ட ஒரு இரகசிய குறியீடு உடைக்கும் திட்டம்.

விளையாட்டுக் கோட்பாட்டின் பங்கு
அமெரிக்க அதிபர் ஜான் எஃப். கென்னடியும், சோவியத் தலைவர் நிகிதா குருஷ்சேவும் ஒரு கடினமான முடிவை எடுக்க வேண்டியிருந்தது. தாக்குதல் தொடுப்பதா அல்லது பேச்சுவார்த்தை நடத்துவதா? இரு நாடுகளும் ஒன்றை ஒன்று அழிக்கும் திறன் கொண்டிருந்தன. ஆனால் அதன் விளைவு உலகளாவிய அழிவாக இருக்கும்.
இந்த விலை உயர்ந்த போட்டி, இரு நாடுகளையும் ஒரு முக்கியமான உண்மையை உணர வைத்தது: இந்த போட்டியில் யாரும் வெற்றி பெற முடியாது. இங்குதான் விளையாட்டுக் கோட்பாடு ஒரு முக்கிய பங்கு வகித்தது.
1950களின் பிற்பகுதியில், ரேண்ட் கார்பரேஷனின் தாமஸ் ஷெல்லிங் போன்ற போன்ற விஞ்ஞானிகள், இந்த சூழ்நிலையை ஆய்வு செய்ய விளையாட்டுக் கோட்பாட்டைப் பயன்படுத்தினர்.

அவர்களின் முக்கிய கண்டுபிடிப்புகள்:
பரஸ்பர அழிவின் உறுதி (MAD): இரு நாடுகளும் ஒன்றையொன்று அழிக்கும் திறன் கொண்டிருந்தன. இது ஒரு விநோதமான சமநிலையை உருவாக்கியது – யாரும் முதலில் தாக்க விரும்பவில்லை.
ஒத்துழைப்பின் அவசியம்: இரு தரப்பினரும் ஆயுதக் குறைப்பு செய்வதே நீண்ட காலத்தில் பாதுகாப்பானது என்பதை கோட்பாடு காட்டியது.
தவறான கணிப்புகளின் ஆபத்து: ஒரே ஒரு சிறு தவறு கூட பேரழிவுக்கு வழிவகுக்கும் என்பதை இந்த மாதிரிகள் எடுத்துக்காட்டின.
இந்த உணர்தல்கள், கியூபா ஏவுகணை நெருக்கடியை சமாளிக்க உதவின. கென்னடியும் குருஷ்சேவும் பேச்சுவார்த்தை மூலம் ஒரு தீர்வை எட்டினர். சோவியத் யூனியன் கியூபாவில் இருந்த ஏவுகணைகளை அகற்றியது, அமெரிக்கா துருக்கியில் இருந்த தனது ஏவுகணைகளை அகற்றியது.
இங்கே பயன்பட்ட விளையாட்டுக் கோட்பாட்டின் பெயர்தான் கைதிகளின் இக்கட்டு (The Prisoner’s Dilemma)

கைதிகளின் இக்கட்டு
இதை ஒரு கதையாகவே பார்த்துவிடுவோம். இரண்டு திருடர்கள் – முருகனும் வேலனும் – ஒரு பெரிய கொள்ளையில் ஈடுபட்டுள்ளனர். அவர்கள் போலீசாரால் பிடிபட்டு, தனித்தனியாக விசாரிக்கப்படுகிறார்கள். போலீசாரிடம் போதுமான ஆதாரங்கள் இல்லை, எனவே அவர்கள் ஒப்புதல் வாக்குமூலம் பெற விரும்புகிறார்கள்.
தனித்தனி விசாரணையில், முருகனுக்கும் வேலனுக்கும் இரண்டு தெரிவுகள் உள்ளன. மௌனமாக இருப்பது (ஒத்துழைப்பு) அல்லது மற்றவரை காட்டிக்கொடுப்பது (துரோகம்).
விளைவுகள் என்ன? இருவரும் மௌனமாக இருந்தால்: தலா 2 ஆண்டுகள் சிறை. ஒருவர் காட்டிக்கொடுத்து, மற்றவர் மௌனமாக இருந்தால்: காட்டிக்கொடுத்தவர் விடுதலை, மற்றவருக்கு 5 ஆண்டுகள் சிறை. இருவரும் ஒருவரை ஒருவர் காட்டிக்கொடுத்தால்: தலா 4 ஆண்டுகள் சிறை.
இதில் என்ன சிக்கல்? முருகனும் வேலனும் ஒருவருக்கொருவர் நம்பிக்கையுடன் இருந்தால், இருவரும் மௌனமாக இருப்பதே சிறந்தது. ஆனால் ஒவ்வொருவரும் தனக்கு மட்டுமே நன்மை தேடினால், காட்டிக்கொடுப்பதே சாதகமாகத் தெரியும்.

என்ன செய்வார்கள் என்பது அவர்கள் இருவருக்கும் இடையே உள்ள உறவின் ஆழத்தையும், சிறைக்குப் பின்னும் உறவு தொடர அவசியம் உண்டா போன்ற பல விடயங்களை பொருத்தது.
முருகனுக்கும் வேலனுக்கும் இந்த விளையாட்டு திரும்பத் திரும்ப நிகழ்கிறது என்று வைத்துக் கொள்வோம். அப்போது என்னாகும்? ஒரு முறை முருகன் காட்டிக்கொடுத்தால் மறுமுறை வேலனும் சாட்சி சொல்வான். இந்த முறை இருவரும் 4 ஆண்டு சிறையில். அடுத்த முறை இருவரும் மௌனமாகிவிடுவார்கள் இல்லையா? தொடர் விளைவுகளை யோசித்திருந்தால் ஆரம்பத்திலிருந்தே அமைதியாகத்தான் இருப்பார்கள்.

தீர்வு
சரி மீண்டும் அணு ஆயுதப் போட்டிக்கு வருவோம். இரண்டு நாடுகளும் தங்களிடம் இருக்கும் அணு ஆயுதங்களை அழிப்பதாக ஒப்பந்தம் போடுகிறார்கள். ஒரு நாடு அழித்ததாக பொய் சொல்லி ஆயுதங்களை பதுக்கிவிட்டால் என்னாகும்? இன்னொரு நாடு சிக்கலில் மாட்டிக்கொள்ளும் இல்லையா? ஒருவர் மீது மற்றவருக்கு நம்பிக்கை இல்லாத சூழலில் இதை எப்படி கையாளுவது? இதே விளையாட்டை திரும்பத் திரும்ப விளையாட வேண்டியதுதான். அதுதான் நடந்தது.
இரண்டு நாடுகளும் தத்தமது ஆயுதங்களை ஒரே முறையில் அழிப்பதற்கு பதிலாக சோவியத் யூனியனும் அமெரிக்காவும் “கட்டம் கட்டமாக ஆயுத அழிப்பு” செய்தன. இதில் இரு நாடுகளும் படிப்படியாக ஆயுதங்களை குறைத்தன. ஒவ்வொரு கட்டத்திலும் பரஸ்பர சரிபார்ப்பு நடந்தது. நம்பிக்கை கட்டமைக்கப்பட்டது, ஆனால் பதிலுக்குப் பதில் நடவடிக்கை எடுக்கும் தயார்நிலையும் இருந்தது.
SALT (Strategic Arms Limitation Talks) மற்றும் START (Strategic Arms Reduction Treaty) போன்ற ஒப்பந்தங்கள் மூலம் இந்த செயல்முறை முறைப்படுத்தப்பட்டது. இந்த செயல்முறை பல தசாப்தங்களாக நீடித்தது

ஆட்டக் கோட்பாடு என்றால் என்ன?
ஆட்டக் கோட்பாடு என்பது தர்க்கமும் வியூகமும் இணைந்த ஒரு அற்புதமான துறை. இது எப்படி வேலை செய்கிறது?
நாம் விளையாட்டை வரையறுக்க வேண்டும். யார் விளையாடுகிறார்கள்? விதிகள் என்ன? வெற்றிபெற என்ன தேவை?
ஒவ்வொரு வீரரும் தங்கள் வியூகங்களை வகுக்கவேண்டும். என்ன செய்ய வேண்டும்? எப்போது செய்ய வேண்டும்.
ஒவ்வொரு வியூகத்தின் சாத்தியமான முடிவுகளையும் நாம் கணிக்க வேண்டும். யார் வெற்றி பெறுவார்கள்? யார் தோல்வியடைவார்கள்?
கடைசியாக நாம் சிறந்த வியூகத்தைத் தேர்ந்தெடுக்க வேண்டும். எது நமக்கு அதிக வெற்றி வாய்ப்புகளை தருகிறது?

எங்கே பயன்படுத்தலாம்?
பொருளாதாரம்: விலை நிர்ணயம், போட்டி, ஒத்துழைப்பு
அரசியல்: தேர்தல்கள், பேச்சுவார்த்தைகள், சர்வதேச உறவுகள்
உயிரியல்: விலங்குகளின் நடத்தை, பரிணாமம்
கணினி அறிவியல்: செயற்கை நுண்ணறிவு, பணிச்சூழல், தகவல் பாதுகாப்பு
ஏன் முக்கியம்?
சிறந்த முடிவுகளை எடுக்க தர்க்கத்தையும் வியூகங்களையும் எவ்வாறு பயன்படுத்தப்படலாம்? மற்றவர்களின் எண்ணங்களை யூகிப்பது எப்படி? வெற்றி பெற ஒத்துழைப்பு எவ்வளவு முக்கியம்?
ஆட்டக் கோட்பாடு ஒரு சுவாரஸ்யமான மற்றும் பயனுள்ள கருவியாகும். இது நம்மை சிறந்த முடிவெடுப்பவர்களாக மாற்றும். பிரச்சனைகள் பலவிதம், அதேபோல தீர்வுகளும் பலவிதம்தான்.

இந்தச் செயல்முறை உலக அமைதியை ஊக்குவித்து, இரு வல்லரசுகளுக்கிடையேயான பதட்டத்தை குறைக்க உதவியது.
மற்ற உதாரணங்கள்
இந்த “கைதிகளின் இக்கட்டு” நம் அன்றாட வாழ்விலும், உலக அளவிலான முக்கிய பிரச்சனைகளிலும் பல இடங்களில் தென்படுகிறது:
நிறுவனங்கள் ஒத்துழைக்கலாமா அல்லது போட்டி போடலாமா? உதாரணமாக, இரண்டு மென்பொருள் நிறுவனங்கள் ஒன்றிணைந்து புதிய தொழில்நுட்பத்தை

உருவாக்கலாமா அல்லது தனித்தனியே போட்டியிடலாமா?
தனிநபர்கள் அல்லது நாடுகள் சுற்றுச்சூழலுக்காக தியாகம் செய்யலாமா அல்லது சுயநலமாக இருக்கலாமா? உதாரணமாக, காலநிலை மாற்றத்தை எதிர்கொள்ள நாடுகள் தங்கள் பொருளாதார வளர்ச்சியை குறைக்க வேண்டுமா?
வீட்டு வேலைகளைப் பகிர்ந்து கொள்வதா அல்லது மற்றவர்கள் செய்வார்கள் என காத்திருப்பதா? இது குடும்ப உறுப்பினர்களிடையே பதற்றத்தை உருவாக்கலாம்.
பயனர்கள் தங்கள் தனிப்பட்ட தகவல்களை பகிரலாமா அல்லது பாதுகாக்கலாமா? அதிக தகவல்களை பகிர்வது சிறந்த அனுபவத்தை தரலாம், ஆனால் அது தனியுரிமை இழப்புக்கு வழிவகுக்கலாம்.
மாணவர்கள் குழு செயல்திட்டங்களில் தங்கள் பங்கை செய்யலாமா அல்லது மற்றவர்கள் மீது சுமையை விடலாமா? ஒவ்வொருவரும் தங்கள் பங்கை செய்தால் அனைவரும் பயனடைவர், ஆனால் ஒருவர் சோம்பேறித்தனமாக இருந்தால் அவர் குறைவான உழைப்பில் அதிக மதிப்பெண் பெறலாம்.
மக்கள் பொதுப் போக்குவரத்தை பயன்படுத்தலாமா அல்லது தனியார் வாகனங்களை ஓட்டலாமா? அனைவரும் பொது போக்குவரத்தை பயன்படுத்தினால் நெரிசல் குறையும், ஆனால் சிலர் மட்டும் தனியார் வாகனங்களை பயன்படுத்தினால் அவர்கள் விரைவாக பயணிக்கலாம்.
தனிநபர்கள் தடுப்பூசி போட்டுக்கொள்ளலாமா அல்லது வேண்டாமா? அதிகமானோர் தடுப்பூசி போட்டுக்கொண்டால் சமூகம் பாதுகாப்பாக இருக்கும், ஆனால் சிலர் தடுப்பூசியின் பக்க விளைவுகளை தவிர்க்க விரும்பலாம்.
இந்த உதாரணங்கள் காட்டுவது என்னவென்றால், “கைதிகளின் இக்கட்டு” நம் வாழ்க்கையின் பல்வேறு அம்சங்களில் தென்படுகிறது. இது தனிநபர் நலன், சமூக நலன், மற்றும் நீண்டகால விளைவுகள் ஆகியவற்றை எவ்வாறு சமநிலைப்படுத்துவது என்ற சிக்கலான கேள்விகளை எழுப்புகிறது.
இதில் கிடைக்கும் பாடம், நாம் எடுக்கும் முடிவுகள் மற்றவர்களின் முடிவுகளையும், நம் சமூகத்தையும் பாதிக்கிறது. சில நேரங்களில் சுயநலம் நம்மை ஈர்த்தாலும், நீண்ட காலத்தேவைக்கு ஒத்துழைப்பே வெற்றி தரும்.